وکلای هارلن کرو به سنا می گویند که با تحقیر از شانس خود استفاده می کنند

کلارنس توماس BFF شماره 1 هارلان کرو، مایکل دی. باپ از گیبسون دان را درگیر کرد تا به کمیته قضایی سنا اطلاع دهد که با تحقیق در مورد هدایای صدها هزار دلاری، شهریه رایگان و هزینه های زندگی بلاعوض او همکاری نخواهد کرد. در طول سالها انجام شد.

نامه کامل (که توسط Emily Birnbaum گردآوری شده و توسط مارک جوزف استرن در یک فایل واحد قرار داده شده است) چندین صفحه را با کلمات پر می کند فقط برای چکش ، همان. آن را دنبال نمی کند که سنا نمی تواند قو،ن اخلاقی را بر دیوان عالی تحمیل کند و بنابراین این نهاد کاری ندارد که دقیقاً چقدر کلارنس توماس در طول سال ها جمع آوری کرده است. برای شوخ طبعی:

پس از بررسی دقیق، ما معتقد نیستیم که کمیته صلاحیت تحقیق درباره دوستی شخصی آقای کرو با قاضی کلارنس توماس را داشته باشد. مهمتر از همه، کنگره قدرت قانون اساسی برای تحمیل قو،ن و معیارهای اخلاقی بر دیوان عالی را ندارد. انجام این کار از اختیارات ماده یک کنگره فراتر می رود و اصول اساسی تفکیک قوا را نقض می کند. این امر کمیته را از پیگیری تحقیقات در حمایت از چنین قانونی باز می دارد.

به جز… آنها کاملاً دارای قدرت قانون اساسی برای تحمیل ا،امات افشای عمومی به دادگاه عالی هستند. که ما می د،م زیرا این قانون فدرال است که کلارنس توماس قبلا ش،ته است.

قانون اخلاق در ،ت در سال 1978 ا،ام افشاگری را تحمیل کرد که ظاهرا – و مکرراً – ذهن کلارنس توماس را منحرف می کند. قانون اصلاح اخلاق 1989 شامل مقرراتی بود که مقامات – از جمله قضات – را از “قبول” منع می کرد.[ing] هر چیزی با ارزش از یک شخص . . . به دنبال اقدام رسمی از نهاد گزارشگر فرد است [or] که [financial] منافع ممکن است به طور قابل ملاحظه ای تحت تأثیر عملکرد یا عدم انجام وظایف رسمی فرد قرار گیرد.» وقتی که یک خاردار است هارلن کرو در دادگاه عالی تجارت داشت.

به عبارت دیگر، کنگره قدرت گسترده ای بر قضات دارد به ،وان مقامات ،تی به طور کلی و منافع قانونی کاملاً منطقی در تعیین اینکه آیا قو،ن گزارش‌دهی موجود نقض شده است یا خیر و اگر چنین است، چگونه باید اصلاح شوند.

گیبسون دان موفق می شود هرگز استناد نکند یا از این قو،ن در طول نامه، قفل ، بر روی قانون “تحمیل منشور اخلاق قضایی”. صرفاً چشم پوشی از برجسته ترین استدلال های متقابل و امیدواری که هیچ ، متوجه نشود، مطمئناً یک استراتژی است، اگرچه این استراتژی است که شرکت های حقوقی نخبه معمولاً از آن اجتناب می کنند.

مگر زم، که بدانند پاسخی ندارند.

اگرچه این شرکت با استدلال “خوب” کرو این کار را انجام می دهد که هرگز برای مق، با ضعیف ترها تلاش نکرده است. زیرا ممکن است بحث تفکیک قوا برای محدود ، تحقیقات کنگره در قوه قضاییه وجود داشته باشد، اما این نیست:

برخلاف دادگاه های فدرال پایین تر. دادگاه عالی توسط قانون اساسی تأسیس شده است، نه با قانون کنگره. US Const را ببینید. هنر III. بند 1 (“قدرت قضایی ایالات متحده به یک دادگاه عالی واگذار خواهد شد.”). بدین ترتیب. در حالی که اختیارات شمارش شده کنگره شامل قدرت “تشکیل دادگاه های پایین تر از دادگاه عالی” است. و اینکه قدرت مست،م درجه ای از کنترل بر عملیات دادگاه های پایین تر است، هیچ مرجع مشابهی در رابطه با دیوان عالی وجود ندارد.

در این نامه توضیح داده شده است که کنگره محدود به سلب صلاحیت قضایی و استیضاح قضات است. اما قانون اساسی اندازه یا ساختار دیوان عالی را تعیین نمی کند. در عوض، قانون اساسی این اختیارات را به کنگره اعطا کرد، که ما حداقل از سال 1789 که قانونگذار قانون قضائی را برای تشکیل دادگاه عالی تصویب کرد، می شناسیم. این بدان م،ا نیست که بحث تفکیک قوا وجود ندارد… اما مطمئناً در تفسیر فرامرها از نحوه ارتباط کنگره با دادگاه پنهان نمی ماند.

گیبسون دان می نویسد: «همانطور که اشاره شد، هیچ قدرت برشماری وجود ندارد که به کنگره این اختیار را بدهد که امور داخلی دیوان عالی را تنظیم کند. واقعا؟ در قانون قضایی 1789، کنگره زمان جلسات و شرایط حد نصاب را برای دادگاه عالی تعیین کرد! ،ی اونجا تحقیق نمیکنه؟

به نظر می رسد که پاسخ ممکن است “نه” باشد.

بعداً در ارسال نامه، وکلای کرو با شور و شوق استدلال می کنند که دادگاه ها حق دارند «مدیریت[e] [Court’s] امور خود را به منظور دستیابی به نظم و رسیدگی سریع به پرونده ها Link v. Wabash R. Co.، 370 US 626. 630-31 (1962). اگر فکر می‌کنید این تعداد براکت‌ها مشکوک هستند… شما یک چشم دقیق دارید. ارتباط دادن در مورد قدرت دادگاه های بدوی به خود به خود رد پرونده ها به دلیل عدم تعقیب قضایی.

این بهترین چیزی است که آنها برای این پیشنهاد مطرح ،د؟ شاید این بهترین پیشنهاد برای این پیشنهاد باشد، اگرچه این برای کرو دلگرم کننده نیست.

سپس استناد می کنند چمبرز علیه ناسکو، 501 US 32 (1991) در حمایت از قدرت دادگاه بدوی برای تحقیر وکلا. نقل قول باحالی داداش

اما نامه بهترین ها را برای آ، حفظ می کند و از بخش آ، خود برای سرزنش کمیته استفاده می کند که تحقیق شخصی توماس یک هدف قانونی قانونی نیست. که ممکن است تا آنجایی که پیش می‌رود درست باشد، اما در این صورت نامه به طور بی‌رویه این را درج می‌کند:

واضح است که تحقیقات کمیته بخشی از یک کارزار بزرگتر برای هدف قرار دادن و ارعاب قاضی توماس و کشف چیزی است که ظاهراً کمیته معتقد است جزئیات شرم آور زندگی شخصی عدالت است.

اما… اما… توماس قبلاً از نظر قانونی موظف است همه اینها را افشا کند! این هدف قرار دادن یا ارعاب نیست وقتی که از قبل قانون است! چگونه یک موسسه حقوقی بزرگ اجازه داد این جمله زیر سربرگ خود بیرون بیاید؟ شاید وظیفه سنا نباشد که به افشاگری های توماس با پرونده های کرو اشاره کند، اما این یک انتخاب عجیب است که «پیروی از قانون» را ارعاب توصیف کند.

این نامه با غلبه بر غوغاهای قانونی، بی،ه ای طول، است مبنی بر اینکه گیبسون دان به هارلن کرو توصیه می کند که فکر نمی کند کمیته قضایی سنا عزم لازم را برای انجام اقدامات لازم برای تحقیر اتهامات کنگره دارد.

که ممکن است تنها چیزی در مورد کل حرف باشد که درست باشد.

(کل نامه را در صفحه بعد ببینید…)

اوایل: رابرتز می گوید تفکیک قوا به این م،ی است که او نمی تواند شهادت دهد، سنا باید به او یادآوری کند که این همچنین به م،ای “موفق باشید، پرداخت صورتحساب های خود، یک ** سوراخ!”

---

جو پاتریس سردبیر ارشد Above the Law و یکی از مجریان برنامه است فکر ، مانند یک وکیل. هر گونه راهنمایی، سؤال یا نظر را به راحتی ایمیل کنید. او را دنبال کنید توییتر اگر به حقوق، سیاست و اخبار ورزشی دانشگاهی علاقه دارید. جو همچنین به ،وان یک مدیر عامل در RPN Executive Search.